Geen vrijheid zonder verbinding. Geen vrijheid zonder gerechtigheid. Met deze zinnen vat ik de indrukwekkende rede samen die Jesse Klaver in januari uitsprak bij ‘In Vrijheid Verbonden’ waar de grootste levensbeschouwelijke stromingen in Nederland elkaar sinds vijftien jaar jaarlijks treffen in aanwezigheid van Prinses Beatrix. Een treffende zin uit Klavers toespraak luidt: ‘De muur viel, maar we lieten na nieuwe bruggen te bouwen.’
Het bouwen van bruggen en het verbinden van verschillen is noodzaak om als samenleving niet te ontsporen. Extreemrechtse politici in Nederland, zoals Baudet en Wilders, laten helaas niet na om mensen op basis van godsdienst of etniciteit verdacht te maken en tot zondebok aan te wijzen. Immigratie zou het grootste gevaar zijn voor Nederland. Onder invloed van rechtse media en hondenfluitjes van CDA en VVD, wordt dit frame versterkt.
Mensen uit kerken en andere levensbeschouwelijk betrokkenen gaan hier principieel niet in mee. Dat blijkt onder meer uit de interviews met algemeen secretaris Christien Crouwel van de Raad van Kerken in Nederland en doopsgezind predikant Fulco van Hulst. Ook uit het verslag van de nieuwjaarsbijeenkomst van De Linker Wang (‘Is religie van rechts?’) blijkt dat er een principiële onderstroom is tegen het gure rechtspopulisme en neofascisme.
Hoe kunnen sommige christenen in vredesnaam positief getriggerd zijn door extreemrechts?
Komt dat misschien omdat Links zijn neus ophaalt voor godsdienst? Alain Verheij waarschuwt: ‘Neem gelovigen serieus, engageer die kracht en maak dankbaar gebruik van het maatschappelijk kapitaal. De relevantie van linkse politiek en levensbeschouwing gaat toenemen, maar heb als links dan wel oog voor levensbeschouwing in al zijn diversiteit.’
Juist met dit magazine willen we laten zien dat levensbeschouwing, geloof en compassie bouwstenen zijn voor een politiek gebaseerd op diepere waarden die gericht is op verandering. Wat dat betreft ligt er een schone taak en belangrijke toekomst voor De Linker Wang, een missie waarvoor steeds nieuwe mensen zullen opstaan.
In de zomer van 2020 zet ik een punt achter mijn hoofdredacteurschap. De reden is dat ik na ruim tien aan het roer te hebben gestaan, en twintig jaar redactielidmaatschap, ruimte wil maken voor nieuwe dingen. Er komt nog een afscheidsmoment en dan zal ook de nieuwe hoofdredacteur worden voorgesteld. De werving is in volle gang, zie het bericht op pagina 7 en de vacaturetekst op de website. Bestuur en redactie houden de lezers op de hoogte.
Intussen is door het redactieteam hard gewerkt aan deze nieuwe uitgave. Ik wens alle lezers veel leesplezier en inspiratie toe.
Theo Brand,
Hoofdredacteur