Redactioneel mei 2017

‘We gaan Nederland veranderen’; Jesse Klaver zei het heel bewust toen hij fractievoorzitter werd in 2015. Het waren grote woorden die op scepsis stuitten. Klaver was ervoor gewaarschuwd. Maar hij had een ideaal voor ogen: een beter Nederland. Nu zit GroenLinks aan de formatietafel. Met VVD, D66 en CDA; daar vorm je niet zo 1-2-3 een kabinet mee.

Wel of niet meeregeren lijkt nu één van de meest gestelde vragen. VVD en GroenLinks liggen op sommige punten mijlenver uiteen. Denk hierbij aan klimaat – wat in het VVD programma niet eens genoemd werd. Moet GroenLinks concessies doen aan het eigen programma voor het pluche of vasthouden aan de eigen principes? Wat het wordt, durf ik niet te voorspellen. Dat er onvrede en discussie zal zijn, is wel zeker. Cartoonist Maarten Wolterink illustreert die tweespalt op treffende wijze in dit blad.

Er is ook discussie over ‘voltooid leven’. Het ideaal is dat mensen zelf moeten kunnen besluiten wanneer hun leven voltooid is. Op zo’n moment zou stervenshulp beschikbaar moeten zijn. Maar wat is voltooid leven eigenlijk en moet de overheid daar wel een rol in spelen? Tijdens een expertmeeting van De Linker Wang bleek dat er op die vragen zelden een eensluidend antwoord is. Over het onderwerp blijft veel scepsis; met elkaar in gesprek blijven, is verstandig.

Een ideaal dat op dit moment heel ver weg lijkt, is ‘eeuwige vrede’. Filosoof Immanuel Kant stelde zes voorwaarden waaraan voldaan moet worden om dit te bereiken. Redacteur Brandon Pakker zet de zes eisen af tegen gebeurtenissen in de moderne geschiedenis. Waar eeuwige vrede nog een ideaal zal blijven, heeft een geloofsgemeenschap in India zijn eigen ideaal gecreëerd. De aanhangers van het Radhasoami-geloof werken hard en stellen zichzelf in dienst van een goeroe; de santsatguru. Uiteindelijk zal hij hen richting geven en verlossen. Van scepsis is bij hen geen sprake; ze zijn tot in het diepste van hun ziel gemotiveerd.

Als de scepsis leidt tot positieve motivatie, gebeuren mooie dingen; dan ontstaan idealen. Tweede Kamerlid Lisa Westerveld zet zich de komende jaren in voor beter onderwijs. Ze protesteerde jaren geleden op het Binnenhof tegen grootscheepse onderwijsbezuinigingen en was eerder voorzitter van de landelijke studentenvakbond LSVb. Waar je opgroeit, moet niet uitmaken stelt ze: de Achterhoek of ’t Gooi, goed onderwijs en een eerlijke kans op de arbeidsmarkt is voor iedereen.

Westervelds ideaal is breder te trekken. En in Nederland mag best ruimte zijn voor scepsis. Als dat maar niet ten koste gaat van de positieve motivatie om de wereld mooier en beter te maken.

Dit bericht was geplaatst inGeen categorie and tagged . Bookmark the permalink. Zowel reacties als trackbacks zijn gesloten.
  • Nieuwe positiebepaling van De Linker Wang vastgesteld

    Het bestuur van De Linker Wang heeft de nieuwe positiebepaling vastgesteld, waar het afgelopen jaar aan is gewerkt. We constateerden dat de statuten en huishoudelijk reglement een update nodig hebben. We zijn daarom gestart met het opstellen van een positiebepaling op 1 A4. Met deze positiebepaling blijven we staan in de bedoeling waarmee De Linker Wang [lees meer…]

  • Nieuwjaarsbijeenkomst De Linker Wang 10 februari

    Op vrijdagmiddag 10 februari organiseert De Linker Wang de nieuwjaarsbijeenkomst. Thema van de bijeenkomst is ‘stad en platteland’. Laura Bromet, Jan Huijgen en Lucas Brinkhuis gaan met elkaar en met de aanwezigen in gesprek over de vraag welke waarden centraal moeten staan om de scherpe tegenstellingen die we in 2022 rond stikstof hebben gezien te [lees meer…]